Γνωρίζω πως πολλοί δεν θα συμφωνείτε με την άποψη μου, όμως δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο. Ομολογουμένως τα τελευταία χρόνια, έτσι όπως έχει καταντήσει ο θεσμός της Eurοvision, δεν σκίζομαι για να τον δω….
Φέτος, έκανα την διαφορά και μετά από τόση διαφήμιση και τόσες υποσχέσεις, είπα να αφιερώσω λίγο χρόνο για να δω την ελληνική συμμετοχή… να δω αυτό το «νέο» αέρα που έφερνε η Demy… Διαβάστε παρακάτω…
Και το αποτέλεσμα; Να νιώσω μεγάλη αμηχανία βλέποντας το, αναγκάζοντάς με να γυρίσω στο Survivor. Χίλιες φορές να ακούω τον Σάκη Τανιμανίδη, να γκαρίζει σαν τον Γεωργούντζο στο Καλαμάτα – Πανηλειακός, παρά να βλέπω Demy με μεγάλη αμηχανία, να στέκεται άχαρη στην σκηνή… Ευτυχώς που της έκαναν και κανένα κοντινό να φαίνεται το γαλάζιο μάτι της και αποκτούσε ενδιαφέρον γιατί αλλιώς…
Πολύ ωραία η φωνή της Ντέμυ. Μέχρι να έρθει ο ημιτελικός, η τραγουδίστρια ανέβαζε συνεχώς βίντεο στο Instagram με τις πρόβες της ομάδας, οι οποίες μάλλον ήταν μόνο για την προβολή και την φιγούρα και δεν φάνηκε το παραμικρό στο live. Και τι είδαμε τελικά; Σε μερικά σημεία να είναι τόσο φάλτσα, σαν να τραγουδάω εγώ στο αυτοκίνητο με τέρμα μουσική… Κρίμα… Όσο για την σκηνική παρουσία; Πολύ για το τίποτα… Αδιάφορο, ανάλατο και για Φωκά… δεν ήταν αυτό το αποτέλεσμα! Βέβαια, νομίζω πως για τα μέτρα της Ντέμυ σαν παρουσία στην σκηνή, ήταν όσο έπρεπε γιατί αλλιώς δεν… δεν… Μία πισίνα από τα Jumbo, δύο χορευτές και η τραγουδίστρια να κουνάει εκνευριστικά τα χέρια της δεξιά και αριστερά με τα μυτερά νύχια!
Κατά τ’άλλα περάσαμε στον τελικό! Καλή επιτυχία… Οκ έχουμε συνηθίσει ότι στην Eurovision δεν θα δουμε το «ουαου» απλώς ψάχνουμε το λιγότερο «κιτσ»… Από το «δίδυμο φωτιά» περιμέναμε κάτι παραπάνω, αλλά θα ζήσουμε κι έτσι!
